ایده ایجاد چنین شهری به عنوان پایتختی اداری که از تراکم کوالالامپور کم کند، سال 1980 مطرح شد. جالب این است که سال 1985 شهر ساخته شده و استقرار نخستین وزارتخانهها در آن شروع شده بود
پوتراجایا، کوالالامپور را نجات داد و نگذاشت به مصایب دیگر کلانشهرهای آسیا مثل توکیو، تهران، بمبئی، بانکوک و ... دچار شود. جالب است که خود شهر- شهری که در 5سال ساخته شده بود- چنان زیبایی باشکوه و آرامش کمنظیری دارد که اکنون از آن بهعنوان یکی از دیدنیترین جاذبههای توریستی آسیا نام برده میشود. پوتراجایا به خاطر طبیعت گسترده و بهرهگیری از مؤلفههای معماری ایرانی، آسیایی و اسلامی در آن روحی یگانه دارد و به قولی «باغشهر زیبای مشرق زمین» است.پوتراجایا شهری کاملا برنامهریزی شده است. همه چیز در این شهر پیش از اینکه ساخته شود برنامهریزی شده است: از کاخ نخستوزیری گرفته تا مراکز خرید، بلوکهای مسکونی و چراغهای خیابانها.در اطراف این جزیره چندین پل وجود دارد تا جزیره را به دیگر مناطق شهر متصل کند. این طرح یکی از نوآوریهای معماران پوتراجایاست که نظر برخی مقامات منطقهای را بهخود جلب کرده است. یکی از این مقامات رئیسجمهور اندونزی است. وی پس از بازدید از پوتراجایا از کابینهاش خواست تا با مطالعه این طرح از آن در استان آچه اندونزی که بهشدت در مقابل تسونامیهای جنوب شرق آسیا خسارت دیده است استفاده شود.وجود دریاچهای مصنوعی و پاکیزه، پوتراجایا را به مکانی رؤیایی تبدیل کرده است و شهروندان آن میتوانند از آرامش بینظیری که در شهر وجود دارد استفاده کنند. مقداری از این آرامش البته با استفاده از تلویزیونهای مداربسته و گشتهای امنیتی خصوصی در شهر تامین میشود. در کنار آن شهر نسبت به کوالالامپور هوای پاکیزهتر و خنکتری دارد. این که در شهر هیچ حصاری وجود ندارد هم یکی از مولفههای دیگر وجود آرامش در شهر است. این مسئله ابتدا با واکنش منفی ساکنان مواجه شد. آنها نسبت به زندگی در جایی که در آن هیچ حصاری وجود ندارد بیمیل بودند اما پس از مدتی از این امر استقبال کردند.اما آرامش تنها چیزی نیست که ساکنان یک شهر نیاز دارند. شهروندان گاهی به هیجان و شلوغی نیاز دارند و این چیزی است که پوتراجایا نتوانسته است به ساکنان خود بدهد.بسیاری از ساکنان جوان پوتراجایا از نبود زندگی هیجانآمیز در شهر گله دارند. این شهر ساکتتر از آن است که جوانان بتوانند در آن جوانی کنند. کمبود امکانات تفریحی یکی از مشکلات دیگری است که مردم شهر با آن روبهرو هستند. با این حال برخی مسئولان شهری ضمن تلاش برای رفع این مشکلات معتقدند که پوتراجایا پایتخت اداری و سیاسی مالزی است و شهروندان آن باید با این حقیقت کنار بیایند. آنها معتقدند بیشتر ساکنان این شهر از کارکنان دولتی هستند و زندگی آنها در چارچوبهای خاصی تعریف شده که شهر مطابق با آنها معماری شده است