ایالتی در کشور مالزی است که بسیاری آن را به نام «مروارید شرق» می‌شناسند. بخش عمده آن در یک جزیره واقع شده است که مرکز این ایالت در همین جزیره، جرج تاون، است.
پنانگ یکی از مشهورترین تفریحگاههای اقامتی مالزی است.این ایالت شامل جزیره پنانگ و باریکه ای از سرزمین اصلی است. جزیره پنانگ را مروارید شرق می نامند. این ایالت یکی از سحر آمیزترین و رمانتیک ترین شهرهای مشرق زمین را در بر دارد. پنانگ در ساحل شمال غربی شبه جزیره مالزی است و نام خود را از کلمه پینانگ که به زبان محلی نام درخت فوفل می باشد بتل نات گرفته است. این درختان به وفور در این جزیره وجود دارند. پنانگ به عنوان اولین منطقه تجاری بریتانیا در خاور دور در سال ۱۷۸۶ شکل گرفت. امروزه این جا ایالت فعالی شده است که آمیزه منحصر به فردی از شرق و غرب را نشان می دهد. ایالت پنانگ از جزیره پنانگ و باریکه ای از خشکی مقابل آن در سرزمین مادر که به نام سبرانگ پرای معروف است، تشکیل می شود. سبرانگ پرای در گذشته استان ولسلی خوانده می شد. دو طرف این ایالت به وسیله پل پنانگ که یکی از طولانی ترین پلهای آسیا به شمار می آید به یکدیگر وصل شده اند. این پل ۱۳/۵ کیلومتر طول دارد. جزیره پنانگ از طریق کشتی های مسافربری نیز با سرزمین مادر در ارتباط است. در جزیره پنانگ شهر جورج تاون مرکز ایالت را تشکیل می دهد. این شهر تاریخ و فرهنگ پر باری دارد لیکن در عین حال با پروسه تحولات نوین همراه شده است.
بعضی از نقاط پنانگ جلوه های جذابی از گذشته را نشان می دهند. در چنین جاهایی خیابان ها تنگ است و سه چرخه ها در حرکتند و نیز معابد ، تجارتخانه ها و اماکن سنتی عرضه کالا وجود دارد. بیننده با مشاهده این ها خود را در دوره تاریخی دور دستی می بیند. پنانگ باب طبع خریداران کالاهای قدیمی و نوین است در اینجا نرخ اجناس قابل چانه زنی است. رقابت وسیعی برای عرضه و گزینش دوربین ها، وسایل الکترونیکی و برقی، لباس، پارچه، اجناس یادگاری، هدایا و زیورهای ساده وجود دارد. این جزیره در ارائه بعضی از بهترین خوراکی های منطقه به خود می بالد. این خوراکی ها شامل خوراک نایونیا و خوردنی های عرضه شده کیوسک های سر راهی از قبیل خوراک ناسی کندار ، چارکهوی تیو ، ولاکسا پنانگ می باشند. تهیه این خوراکی ها در اینجا با سایر ایالات تفاوت دارد.


تاریخچه پنانگ
کهن ترین نشان از پنانگ به سده چهارم باز می گردد. بنابر منابع چینی، این جزیره در همان سده نزد دریانوردان چینی ساخته شده بوده است و آنان به آنجا سفر می کردند. همچنین بخشهایی از یک سنگ نوشته به زبان سنسکریت متعلق به سده چهارم در نواحی شرقی این جزیره کشف شده است. نخستین کشتی اروپاییان در ۱۵۹۲ به فرماندهی ادوارد لانگستر به جزیره پنانگ وارد شد، هر چند که هرگز به مبدأ باز نگشت و در دریا غرق شد. در سده هفدهم میلادی که توجه اروپاییان به شرق آسیا افزایش یافت، جزیره پنانگ به عنوان بندر و پایگاه مورد توجه انگلیسی ها واقع شد و آنها در ۱۷۸۵ ،آنجا را که تقریبا غیرمسکونی و بخشی از سرزمین کداح بود، از سلطان کداح اجاره کردند. هدف سلطان کداح از این کار یافتن متحدی قدرتمند در برابر تهدیدهای دولت سیام بود.در ۱۷۸۶ فراسیس لایت از مأموران کمپانی هند شرقی اقامتگاهی را در این جزیره پایه ریزی کرد و آن را به افتخار جرج سوم پادشاه انگلستان جرج تاون نامید.